ببینید | نابغه عبوس

کارگردانان زیادی با الهام گرفتن از ولز تبدیل به فیلم‌سازان مهمی در سینما شده‌اند و نامشان را برای همیشه، زیر سایه اورسن ولز ماندگار کرده‌اند؛ و اولین ازاین‌جهت که می‌توان او را اولین کارگردان استودیو‌های فیلم‌سازی آمریکا دانست که نقشی را که امروز کارگردانان در سینما و سیر تولید و ساخت یک فیلم ایفا می‌کنند، در نظام استودیویی هالیوودی جا انداخت. تا پیش از آن‌که ولز کار خود را به‌عنوان کارگردان در سینمای آمریکا شروع کند، اهمیت یک فیلم، شهرت و امتیازاتش همه برای تهیه‌کننده‌های استودیوها، ستاره‌ها و خود استودیو بود. کارگردان تنها تکنسینی کارمند بود که استخدام می‌شد تا دستورات تهیه‌کننده را اعمال کند، اما ولز این روند را شکست.

مرد بداخلاق و عبوس تاریخ سینما در کودکی، هنگامی که هنوز خیلی برای افتادن به دل واقعیات تلخ زندگی کوچک بود، مادر و پدر خود را از دست داد و در یتیم‌خانه بزرگ شد. او کودکی سختی را پشت سر می‌گذارد، برای امرارمعاش و گذران زندگی مجبور می‌شود کار کند. ولز از همان دوران وارد زیست آدم‌بزرگ‌ها می‌شود. این تجربه سخت و مقاومت کننده تا همیشه با او می‌ماند و خود را در فیلم‌هایش نشان می‌دهد. در دوران نوجوانی با نمایشنامه‌های شکسپیر آشنا می‌شود و به آن‌ها خو می‌گیرد و در دبیرستان با اجرای این نمایشنامه‌ها وارد تئاتر برادوی می‌شود. او مانند جوانان جویای نام که به دنبال شهرت به برادوی می‌روند، برخورد نمی‌کند. درواقع این برادوی است که در پی اوست. کارگردانان شوی برادوی اسم او را می‌خوانند و به دنبالش می‌گردند تا در کار‌های آن‌ها بازی کند. 

او نخستین بار با اجرای رادیویی جنگ دنیا‌ها اثر هربرت جرج ولز در ۳۰ اکتبر ۱۹۳۸ بود که به شهرت رسید. 
در سال ۱۹۷۵ او سومین نفری بود که پس از جان فورد و جیمز کاگنی، جایزه یک عمر فعالیت را از بنیاد فیلم آمریکا دریافت می‌کرد. 
اورسن ولز زمانی که فیلم «همشهری کین» را ساخت ۲۵ سال بیشتر نداشت.
همشهری کین، برای ۹ جایزه اسکار نامزد شده‌بود که ۴ تا از آن‌ها به اورسن ولز ارتباط داشت. بهترین بازیگر، بهترین کارگردان، بهترین فیلمنامه و بهترین فیلم.